هر جــــا سخن از زینب و دروازه ی شــــــــــام است

ساکت به تماشــــــــا منشینید ، حـــــــــــــرام است

یک ســــــر به سر ِ نیـــــزه عیـــــــان است ، ببینیــد

مانند هــــــــــــلال است ولی ماه ِ تمــــــــــام است

هجده قمــــــر از روی نیزه همی تابــــــد و مــــــردم

پرسند ز هـــم ، پس سر ِ "عبــاس" کدام است ؟!

زوار ِ برادر شــــــده بـــر نــی ، ســــــــــر ِ "عباس"

هم اشک به رخ ، هم به لبش عرض ِ ســلام است

مردم نزنیــــد از همـــــه سو سنـــگ بر این ســـــــر

والله امــــــام است ، امام است ، امـــــــــــام است

هر کوچـــه پر از هلهله و خنده و شــــــــادی است

از شــــام بپرسیــــــد : مگر عید ِ صیــــــام است ؟!

با یاد ِ ســــــــر و چـــــوب و لــــب و نالــــــه ی زینب

انگار جهـــــان در نظـرم مجــلس ِ شــــــــــــام است

باید همـــــــــــه از مرد و زن ِ شــــــــام ، بپرسیـــد

ناموس ِ الهـــی ز چــــــه در محضر ِ عـــــام است ؟!